วิธีการเรียนรู้ที่จะคิดให้ชัดเจนและองค์รวมมากขึ้น

Blogger Zat Rana กล่าวถึงรูปแบบการคิดที่ส่งผลต่อเราและวิธีพัฒนารูปแบบดังกล่าว

สังเกตลูปของนิสัย

จากมุมมองของจิตวิทยาที่ได้รับความนิยม การสร้างนิสัยเป็นวงง่ายๆ: สิ่งกระตุ้น, การกระทำที่เป็นนิสัย, รางวัล ในโลกรอบตัวเรา เรากำลังเผชิญกับบางสิ่งที่เป็นตัวกระตุ้น สิ่งหลังทำให้เกิดการกระทำที่เราได้เรียนรู้ที่จะดำเนินการในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันในประสบการณ์ก่อนหน้านี้ รางวัลที่เราได้รับจากการกระทำจะกลายเป็นการเสริมแรงของวง นิสัยจึงบังเกิด

พิจารณาชีวิตประจำวันของคุณให้ละเอียดยิ่งขึ้นแล้วคุณจะสังเกตเห็นความวนลูปดังกล่าว สมองของเราถูกออกแบบมาให้ค้นหารูปแบบ เรารู้จักและหลอมรวมพวกมันเพื่อนำไปใช้ในอนาคต

เช่นเดียวกับการกระทำที่เป็นนิสัย รูปแบบการคิดที่เป็นนิสัยก็เกิดขึ้น เมื่อเราโตขึ้น เราเรียนรู้ที่จะจดจำรูปแบบต่างๆ รอบตัวเราและเข้าใจสิ่งที่ดูเหมือนมีค่าอยู่ภายใน แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราติดอยู่กับวงจรความคิดเหล่านี้ เราจึงมองเห็นเหตุการณ์เพียงด้านเดียว ส่วนหนึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เราเปลี่ยนใจในบางเรื่องได้ยาก สมองได้เรียนรู้บางสิ่งในบริบทหนึ่งแล้วจึงพยายามนำไปใช้ในบริบทอื่นๆ อย่างผิดพลาด

ไม่จำเป็นต้องทำลายนิสัยแม้ว่าจะเป็นไปได้ก็ตาม อย่าลืมพวกเขาและอย่าปล่อยให้พวกเขามาจำกัดความคิดของคุณ

กระจายแบบจำลองความคิด

ไม่มีใครในโลกคิดเหมือนกันหมด เพราะอย่างน้อยชีวิตของทุกคนก็แตกต่างกันเล็กน้อย เราแต่ละคนในช่วงเวลาที่ต่างกันต้องเผชิญกับปัญหาที่แตกต่างกันและตอบสนองต่อพวกเขาในแบบของเขาเอง ปฏิกิริยานี้ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติตามธรรมชาติและการเลี้ยงดูของเรา

รูปแบบความคิดที่แตกต่างกันเป็นสิ่งที่ทำให้ทุกคนเป็นตัวของตัวเอง เอกลักษณ์ของเราเกิดขึ้นจากการปฏิสัมพันธ์ของแบบจำลองเหล่านี้ พวกเขาสร้างการรับรู้ส่วนตัวของบุคคล

และเนื่องจากความเป็นจริงนั้นซับซ้อนมาก มันจึงมีประโยชน์ที่จะมีแบบจำลองทางความคิดมากมายในคลังแสงของคุณ ยิ่งมีความหลากหลายมากเท่าไร ความคิดของโลกก็จะยิ่งแม่นยำมากขึ้นเท่านั้น

รูปแบบเหล่านี้ประกอบขึ้นจากอุปนิสัยที่เราสร้างขึ้นเพื่อตอบสนองต่อความประทับใจภายนอก ดังนั้น วิธีเดียวที่จะทำให้เกิดความหลากหลายคือการมองหาประสบการณ์ใหม่ๆ ที่ขัดแย้งกัน เช่น การอ่านหนังสือ อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย ทำการทดลองทางความคิด

ข้อสรุป

ในกระบวนการพัฒนา เราสร้างรูปแบบพฤติกรรมและความคิดที่เป็นนิสัย เราใช้โดยไม่รู้ตัวเพื่อไม่ให้สูญเสียทรัพยากรทางปัญญาทุกครั้ง ปัญหาคือ มันง่ายมากที่จะติดอยู่กับโมเดลที่คุ้นเคย ท้ายที่สุดมันไม่เหมาะกับทุกสถานการณ์อันเป็นผลมาจากความเข้าใจผิดและความไม่พอใจเกิดขึ้น

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหานี้ ให้รวบรวมรูปแบบการคิดต่างๆ ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตามหลักการแล้ว คุณต้องสังเกตเมื่อคุณใช้ผิด และเปลี่ยนไปใช้อันอื่น